Bodrum staat bekend als uitgangsstad met een bruisend nachtleven, maar Bodrum by day was al genoeg voor ons. Na een heerlijk ontbijt in de tuin van het hotel, vinden we dat we toch enige cultuur moeten gaan doen en dat wordt 'de Burcht' met een groot museum voor onderwateracheologie. Best boeiend, echt waar. Maar wij zijn fysiek nog niet helemaal gewend aan de plaatselijke temperatur en schieten accuut in een tropisch tempo. Dat houdt in, om de 100 passen even zitten, doelloos voor je uitstaren, beetje zuchten en zeggen dat je dorst hebt. Vervolgens echt niet meer in de benen komen. De burcht is groot met veel zalen, veel prachtig oude Amphora kruiken (1300 VC!) en een ongelooflijk prachtige hoeveelheid glazen karaffen die ze op miraculeuze wijze in die tijd uit de schepen hebbeen gehaald. Rikkie vindt het allemaal waanzinning interessant, dus leest alle bordjes en wij wachten vooral veel op bankjes en muurtjes in de schaduw. We beginnen ons wel alvast wat zorgen te maken over het bezoek aan Efezes.....
Bodrum zelf is niet onze stad. Veel straatjes met de bekende toeristenwinkels met nepmerkkleding, tapijten en andere kitsch. Veel toerisme en verder weinig te doen. We gaan nog even naar het strand maar ook daarItaliaanse toestanden; te veel bedjes en parasols gepropt op 2 meter strand. Een volle dag in Bodrum lijkt genoeg.

's Avonds erg gezellig gegeten met Stefan en Aylin (neef en vriendin) die hier ook toevallig zijn. We zitten zowat met de tafel in zee, best leuk.

De wifi in het hotel is traag, een kleine ramp voor de kids, want waar zijn we nu zonder Wifi! Gelukkig staan er wel spelletjes genoeg op de ipads en ipods. Ik heb nog even geprobeerd voor te stellen om een apparaatloze vakantie te houden maarr dat is anno 2012 geloof ik onmogelijk als je het gezellig wil houden met drie pubers. Ach ja, vergt denk ik wat aanpassing in denken vanuit onze kant. Maar al die amphorakruiken hebben ze wel mooi meegenomen.