We zijn inmiddels verder langs de kust getrokken en zitten in het dorpje bij het strand van Patara. Hier is Sint Nicolaas geboren alhoewel hij grotendeels opgegroeid is in Demre/Myra wat hier niet zo ver vandaan is. Het is een klein dorp een paar kilometer van de zee af en erg knus. Het hoofddoekengehalte loopt meteen wel op en de mensen leven hier voornamelijk van de tuinbouw. De hele vallei staat hier ook vol met plastic kassen. Het schijnt de groentetuin van Europa te zijn. Iets meer in het binnenland ligt de Saklikent kloof. Wij hebben inmiddels een auto want de plaatsen die we aan de kust willen bezoeken zoals de kloof liggen allemaal erg afgelegen. Het is een aardige auto alhoewel toch weer iets te klein, de budgetoverwegingen hebben het weer gewonnen van het comfort. Met als gevolg dat de kids (of een van ons) als haringen in een ton op de achterbank gepropt zitten. Ja, dat krijg je ook met minimaal 2 lijven van 1.85 mr lang. Kan eigenlijk sowieso niet meer op en achterbank, laat staan met zijn drieen.... De roep om de bus was dus na dag 1 al weer groot. De kloof was spectaculair mooi en erg leuk om te lopen. Hij is eigenlijk 15 kilometer lang, maar je kunt met goed fatsoen 2 km erin lopen. We hadden toch maar een gids genomen: Baris(h). Een erg aardig en charmante jongen die naast zijn gidswerk ook nog 'student in cooking' is. We begonnen met een rostachtige afdaling waarna we in een echt ijskoude zeer snelstromende beek terechtkwamen. Het water werd daarna wel rustiger en warmer. De kloof is af en toe erg smal en donker, prachtig. Baris leidde ons langs de goede weg en hielp moeders met haar niet altijd even soepele bewegingen (volgens mijn kinderen) de rotsen over. Nadat hij me omhoog moest hijsen omdat de rotswand voor me te hoog en te glad was, hij bijna het water in, of heeft het op zijn minst zijn rug gekost. En ik maar 'sorry, sorry' roepen :). Maar hij gaf geen krimp en ik kreeg overal een charmante hand toegestoken. En dat is wat een vrouw wil! Af en toe liepen we tot onze kin in het water en onder watervallen door; de eerste dag dat we het minimaal 3 uur niet warm hebben gehad. 's Avonds gegeten bij een restaurantje wat de Franse familie ons had aangeraden. De zoon van de eigenaar is een enorme voetbalfan en heeft alles met ons gedeeld over de Turkse clubs en met name over zijn club Galateseray. Ze werden dit jaar kampioen in het stadion van Fenerbace waarna de fans van Fenerbace uit nijd hun eigen stadion in de fik stoken. Gekkigheid. Hij studeert al 6 jaar, moest nu eens afstuderen. Als je minimaal 4 jaar hebt gestudeerd hoef je maar 5 maanden dienstplicht te doen ipv 15 maanden. Hij nam het wat ruim, had er echt geen zin. Voorstelbaar.