Pamukkale betekent 'Kasteel van katoen'. Ik had er voor onze reis nog nooit van gehoord en het is enorm jammer dat het niet lukt op de ipad foto's up te loaden want je moet het zien om je er iets bij voor te kunnen stellen. Als je in de verte aankomt lijkt het op een helling van (vieze) sneeuw terwijl de rest eromheen al is weggesmolten. Het witte landschap is ontstaan doordat er sterk kalkhoudend water langs de terrassen naar beneden loopt en daar de kalk afzet. Hierdoor is iets heel bijzonders ontstaan. Een jaar of 20 geleden liep het helemaal uit de hand door het toerisme, hoogbouw etc. Men heeft toch het heft in eigen handen genomen, strenge regels toegepast voor de toeristen, alle bouw rondomheen weer afgebroken en voila het is onderdeel geworden van de werelderfgoedlijst. Boven dit bijzondere kalklandschap waar je alleen met je blote voeten doorheen mag lopen, liggen de (deels opgegraven) ruines van de stand Hierapolis. DIt was in de Romeinse tijd een kuuroord waar de antieke baden nog van over zijn. Ook hier weer delen van een echte stad te herkennen. Na ons vorige bus debacle ongeveer 2 uur bezig geweest met het regelen van de bus bij een jongetje van (wij denken 13 of 14) die het busbureau bemande. De bus vanaf Denizli zou weer geen touringcar zijn maar een soort mini-touringcar. Dit keer liep alles redelijk soepel. Onderweg werden we getracteerd op cake en cola. En in zo'n 4,5 uur de bergen doorgestoken naar de kust. Onderweg zelfs nog regen gehad! Twee dagen eerder aangekomen in Dalyan dan gepland en we strijken neer in een hostelresort buiten het dorp. Geen kip te bekennen op een Nederlandse familie na die al 3 weken door Turkije aan het trekken zijn inclusief het uiterste (Koerdische) oosten. De gevulde aubergine uit eigen moestuin staat al in de oven te pruttelen en we kunnen zonder problemen aanschuiven. Als de enige (leuke) vent van de staf 's avonds om 23 uur hoort dat Neel zometeen jarig is en tot 12 uur wil opblijven, worden er wat telefoontjes gepleegd en vertrekt hij richting het dorp met Gijs achter op de scooter om voor Neel taart te gaan halen. Om 12 uur wordt er gezongen met onze nieuwe Turkse vriend en taart gegeten. Neel is 13 geworden!