Gijs al schreef verliep onze terugreis uit El Nido wat relaxter dan de heenreis. Enige gedoetje dit keer waren 2 vergeten tablets, wat voor nogal wat onderlinge irritatie zorgde (zwak uitgedrukt). We zouden om 8 uur opgepikt worden, maar om 7.35 uur stond de chauffeur reeds voor de deur, waarna in grote stress de laatste dingen in de koffers werden gegooid en de kamer checks dus niet helemaal feilloos waren verlopen...Maar leve alle behulpzame mensen in deze wereld, een paar uur na onze aankomst werden ze al bezorgd in het hotel! Meegegeven met een ander busje.

Bij aankomst in ons prettige hotel eindelijk een paar uur voor onszelf. Beetje ontspannen.

's Avonds naar de baywalk waar we heerlijk bij een open restaurant vis op de bbq hebben gegeten.

De 30e zouden we 's middags een 'citytour' hebben. Neel en ik wilden nog even naar de mall om een bikini te scoren. Die van mij kon volgens mijn dochter 'echt niet meer'. We waren wat vroeg bij aankomst waar al heel wat mensen voor de deur en op de terrasjes zaten te wachten. Twee minuten voor 10 kwam door de luidsprekers de aankondiging dat de 'national anthem' gespeeld zou worden. Prompt ging iedereen in de houding, werd het volkslied meegezongen en ging na de laatste noot de deur open. Heel bijzonder. Bij het afrekenen van de bikini kwam ik er achter dat ik geen geld meer had. De briefjes van 1000 bleken 100 te zijn (2 euro). Helaas mijn creditcard in Nl vergeten, dus volledig afhankelijk van ATM's. Nou, dat is geen sinecure. Door die mall een verwoede jacht gehad naar een werkende ATM, we hebben er 5 gehad en ondertussen nam mijn stress licht toe. Zonder geld zitten vind ik niet echt fijn. Ondertussen had Neel het briljante idee om maar met een tricycle op jacht naar een werkende ATM te gaan. Goed plan en met resultaat. Bikini gescoord!

Om half twee werden we opgehaald door het busje en verrassing...wie zaten er in? Jawel, onze lieve familie. Weer een deel van de wedding family in de Filipijnen gearriveerd, die dit ook combineren met een weekje Palawan. (stief)Broer Kees, Mildred, Mathella, Hans en Irene. Wat een feest en werkelijk bizar om elkaar hier tegen te komen. We zien elkaar niet zo veel, dus helemaal leuk. De tour was een commerciële aanfluiting, maar wel fijn om bij te kletsen. In de kathedraal was net een huwelijksvoltrekking afgelopen, de versieringen waren nog aanwezig, dus wij hebben alvast het dansen door het gangpad naar het altaar geoefend. Daan kan gerust zijn, het komt helemaal goed!

Hele familie werd gedropt bij een fijn restaurant/bar waar we heerlijk bier hebben gedronken en gegeten. Daarna Kees & co met zijn vijven in een tricycle en hoppa iedereen weer naar zijn hotel.

Enige probleem is dat er een behoorlijke stormwaarschuwing is afgegeven, code 1 of 2. Geen flauw idee wat het betekent maar in andere delen van het land hebben al wat landverschuivingen mede door de enorme hoeveelheden regen plaatsgevonden en zijn er reeds 30 doden gevallen. We gaan t beleven. Voorlopig worden we nog om 6.15 uur morgenochtend opgehaald om naar de beroemde underground river te gaan.